Οι ψυχικές ασθένειες δεν είναι μεταδοτικές, |
Ψυχολογία και Βαριατρική
Ο ρόλος της ψυχολογικής υποστήριξης στις επεμβάσεις παχυσαρκίας
Η παχυσαρκία είναι μια πολυπαραγοντική νόσος και οι παράγοντες που συντελούν σε αυτή είναι διαφορετικοί για κάθε άτομο και μπορεί να σχετίζονται με την βιολογική του προδιάθεση, προβλήματα υγείας, το περιβάλλον του, την συναισθηματική του κατάσταση. Για τον λόγο αυτό, η αντιμετώπιση κάθε ατόμου πρέπει να είναι ξεχωριστή και μοναδική με γνώμονα πάντοτε τις ιδιαιτερότητες του.
Καθώς η αναζήτηση και κατανάλωση της τροφής συνδέεται από την πρώτη βρεφική ηλικία, με την αίσθηση ασφάλειας, ευδαιμονίας και ανακούφισης, δεν αποτελεί είδηση ότι συχνά οι άνθρωποι καταφεύγουν στο φαγητό όταν αισθάνονται απόρριψη, θυμό, στενοχώρια, ματαίωση, προδοσία, μοναξιά. Το είδος όμως και η ποσότητα του φαγητού που θα καταναλώσουν καθορίζουν εάν αυτή η σχέση θα εγκλωβίσει το άτομο στον εξής φαύλο κύκλο: οι συναισθηματικές δυσκολίες να καλύπτονται διατροφικά, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενοχών και αρνητικών συναισθημάτων τα οποία για να απομακρυνθούν να απαιτείται και πάλι μη ιδανική λήψη τροφής.
Ο ρόλος της ψυχολογικής εκτίμησης:
Ο ρόλος λοιπόν της ψυχολογικής εκτίμησης ενός ασθενούς πριν την χειρουργική επέμβαση είναι καταρχήν να κατανοήσει τους λόγους για τους οποίους έφτασε στην τωρινή κατάσταση, καθώς η επέμβαση δεν αποτελεί το τέλος αλλά την αρχή μιας θεραπευτικής διαδικασίας. Η ψυχολογική δηλαδή υποστήριξη αποτελεί μέρος της ίδιας της θεραπείας προκειμένου ο ασθενής:
- Να εντοπίσει τις δυσκολίες του σχετικά με την προσπάθεια απώλειας βάρους
- Να ενισχύσει τα εφόδια και τα θετικά του στοιχεία που θα βοηθήσουν στην αλλαγή
- Να εκφράσει την αγωνία του σχετικά με την επέμβαση αλλά και αντιμετωπίσει το στρες πριν από αυτή
- Να προετοιμαστεί για τις αλλαγές που θα συμβούν στην εικόνα του σώματος του, στις διαπροσωπικές του σχέσεις και στην καθημερινότητα του έπειτα από την επέμβαση
- Να ενημερώσει τα μέλη της οικογένειας για τον κατάλληλο τρόπο στήριξης και συμπαράστασης του ατόμου σε αυτή την προσπάθεια
- Να κατακτήσει δεξιότητες που θα τον βοηθήσουν να παραμείνει στη νέα κατάσταση και να εντοπίζει τους συναισθηματικούς κινδύνους που μπορεί και πάλι να τον επιστρέψουν στη γνώριμη μη υγιή σχέση με το φαγητό.
- Να μάθει να αγαπά, να φροντίζει και να σέβεται το σώμα και τον εαυτό του
Πότε πρέπει να επισκεφθώ ψυχολόγο;
Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται εάν και πότε υπάρχει κατάλληλη περίοδος να επισκεφθούν έναν ψυχολόγο, όπως επίσης και το εάν χρειάζονται όλοι οι άνθρωποι ψυχολόγο.
Η απάντηση είναι ότι δεν υπάρχουν αντικειμενικοί κανόνες. Κάθε "ζωντανός" άνθρωπος σε διάφορες φάσεις της ζωής του μπορεί να δυσκολευτεί, να παλέψει, να βρει λύσεις ή και να μην βρει. Το πότε θα αναζητήσει βοήθεια εξαρτάται από τον εάν σε μια συγκεκριμένη στιγμή είναι έτοιμος όχι μόνο να αποδεχτεί την δυσκολία του αλλά και το να αναλάβει την ευθύνη να κάνει κάτι για να την ξεπεράσει.
Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας μπορει να προχωρήσει μόνο όταν υπάρχει επιθυμία και αίτημα για αλλαγή. Ακόμη και η πιο δύσκολη και περίπλοκη συναισθηματική κατάσταση μπορεί να επιλυθεί, αρκεί να υπάρχει η επιθυμία και η σταδιακή ετοιμότητα για αλλαγή.
Έτσι λοιπόν, δεν αναλογεί να συγκρίνει κανείς τον εαυτό του με τους γύρω του, αρκεί να ακούσει τον εαυτό του, να κατανοήσει τα δικά του όρια και αντοχές και να αναρωτηθεί ως προς τις δικές του δυνατότητες και επιλογές για την επίλυση των προβλημάτων του. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και ο καθένας έχει τον δικό του ιδανικό χρόνο που μπορεί να είναι ανοιχτός και να δεχτεί μια βοήθεια.
"Ψυχοθεραπεία είναι η βοήθεια να δεις πως η αλλαγή την οποία γυρεύεις είναι ήδη μέσα σου"
James F.T. Bugental
Προστασία ή απειλή για τα παιδιά η απόκρυψη της αλήθειας;
Μια από τις μεγαλύτερες αγωνίες ενός γονιού είναι να εξασφαλίζει την ασφάλεια και την ισορροπία του παιδιού του, σωματική και ψυχική. Και αυτό τον οδηγεί σε μια διαρκή προσπάθεια να το προστατεύει από κινδύνους και απειλές.
Τι γίνεται όμως όταν η οικογένεια έρχεται αντιμέτωπη με σημαντικές δυσκολίες που αποσταθεροποιούν και προκαλούν αναστάτωση, όπως πένθος, ασθένεια, οικονομική καταστροφή; «Να μην το πούμε στα παιδιά, είναι μικρά δεν θα το αντέξουν». Έτσι αρχίζει να εξαπλώνεται στο σπίτι μια ατμόσφαιρα μυστικισμού, όπου οι γονείς θεωρούν ότι κρύβουν τη σκληρή αλήθεια αλλά τα ίδια τα παιδιά γνωρίζουν. Μπορεί να μη γνωρίζουν τι ακριβώς έχει συμβεί αλλά διαισθάνονται την απειλή. Κι όταν αυτή η απειλή δεν λεκτικοποιείται τότε είναι που παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις κι εντείνει τον φόβο και την ανασφάλεια των παιδιών.
Τα παιδιά έχουν ανάγκη τους γονείς τους, να είναι εκεί δίπλα τους όχι για να τους διασφαλίσουν ότι όλα θα πάνε καλά κι ότι τίποτα κακό δεν θα συμβεί, αλλά για να δηλώσουν παρόντες στη δυσκολία και να σταθούν στήριγμα δίπλα τους. Το «όλα θα πάνε καλά» δεν αποτελεί εγγύηση, αντίθετα εγγύηση αποτελεί το «ακόμα κι αν δεν πάνε όλα καλά, όλοι ,μαζί θα το παλέψουμε και θα το ξεπεράσουμε».
Προκειμένου οι γονείς να βρουν τη δύναμη να μιλήσουν στα παιδιά τους για μια δυσκολία που αφορά την οικογένειά τους, θα πρέπει να είναι ενωμένοι, να έχουν μοιραστεί οι δυο τους τα συναισθήματά τους και να έχουν βρει στήριξη ο ένας στον άλλον ως ζευγάρι. Ταυτόχρονα θα πρέπει να είναι έτοιμοι για την οποιαδήποτε αντίδραση του παιδιού, όπως τον φόβο, το θυμό, το κλάμα, τις συνεχείς ερωτήσεις, την αγωνία και να είναι ανοιχτοί στο να του επιτρέψουν να εκφράσει ακριβώς ότι αισθάνεται. Συχνά τα παιδιά δεν θα ρωτήσουν από μόνα τους τι συμβαίνει, όχι γιατί δεν καταλαβαίνουν αλλά για να μην επιβαρύνουν τους γονείς, να μην τους φέρουν σε δύσκολη θέση.
Ως απάντηση λοιπόν σε κάθε γονιό στο πώς θα προστατεύσει τα παιδιά του αλλά και πώς θα τους δώσει τα εφόδια να γίνουν ενήλικες που αντιμετωπίζουν τα εύκολα και τα δύσκολα της ζωής, είναι η ένδειξη εμπιστοσύνης προς αυτά. Σε εμπιστεύομαι σημαίνει πιστεύω σε εσένα, ότι μπορείς να τα καταφέρεις και να τα βγάλεις πέρα. Και θα είμαι εκεί δίπλα σου να σε στηρίξω και να σε καμαρώσω.
Οποιαδήποτε αλήθεια λεκτικοποείται και δεν παραμένει στη σφαίρα της σιωπής είναι πολύ λιγότερο επώδυνη από μια αλήθεια-φάντασμα. Έτσι δίνεται η ευκαιρία σε όλα τα μέλη της οικογένειας να εκφράσουν τα συναισθήματα τους και αισθανθούν ως ένα σύστημα ενωμένο που ταυτόχρονα δίνει υπόσταση σε κάθε μέλος ξεχωριστά και το εμπιστεύεται ως ικανό άτομο να ακούσει, να αντέξει, να αποδεχτεί και να ξεπεράσει.
Περισσότερα Άρθρα...
- Προστασία ή απειλή για τα παιδιά η απόκρυψη της αλήθειας;
- Ατομική ψυχοθεραπεία
- Θεραπεία ζεύγους
- ΓΟΝΕΙΣ, ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΡΟΦΗ
- ΟΜΑΔΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΜΑΙΕΣ
- Ομάδα εποπτείας διαιτολόγων-διατροφολόγων
- Σεμινάριο για φοιτητές ψυχολογίας και επαγγελματίες υγείας
- Διαχείριση στρες-Τεχνικές χαλάρωσης
- Ψυχολογική αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης: Η κρίση ως ευκαιρία κατανόησης του εαυτού